Παλιές Προκλήσεις – Νέα Καθήκοντα

Η κεντρική εισήγηση μου στην τελευταία συνέλευση μας στις 15 Νοέμβρη 2015 έκλεινε με τα εξής χαρακτηριστικά λόγια :

«Αν συνομολογήσουμε ότι όπως μέχρι σήμερα παραμείναμε αταλάντευτα συνεπείς σε σχέση με το προγραμματικό πλαίσιο που παρουσιάσαμε στους πολίτες και ζητήσαμε την ψήφο του σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, έτσι και τώρα αλλά και στο μέλλον θα πράξουμε το ίδιο, υπερασπιζόμενοι τις βασικές πολιτικές και αυτοδιοικητικές μας αρχές. Σε οποιαδήποτε προσπάθεια επιχειρηθεί για να διασπαστεί η δημοτική μας παράταξη, επειδή δεν συμβιβάζεται στις πιέσεις των μνημονιακών επιταγών, μια δημοτική παράταξη που τα τελευταία 5 χρόνια εκπροσώπησε κατά γενική ομολογία με επιτυχία και συνεχίζει να εκπροσωπεί τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς στο Δήμο Τρικκαίων, ο κόσμος της Αριστεράς στα Τρίκαλα θα απαντήσει με ενότητα, με πίστη στα αυτοδιοικητικά μας προτάγματα, με αποτελεσματική δράση στην κοινωνία.»

Εκτιμώ ότι, μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών εξελίξεων σε πανελλαδικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο που ακολούθησαν τους τελευταίους 14 σχεδόν μήνες, τα παραπάνω υπήρξαν και παρέμειναν δυστυχώς φράσεις που...

δεν απέκτησαν ποτέ πολιτικό περιεχόμενο, έννοιες που στριμώχτηκαν πίσω από προσωπικές πολιτικές, πίσω από προσωπικές λογικές, συνθήματα και φράσεις που ενώ είχαν σκοπό να κινητοποιήσουν το θυμικό των μελών μας, εξάντλησαν την όποια δυναμική τους, την ίδια στιγμή που ειπώθηκαν.

Ενώ σε ολόκληρη την επικράτεια οι δημοτικές παρατάξεις του χώρου της ριζοσπαστικής αριστεράς κατάφεραν να παίξουν τις περισσότερες φορές το ρόλο του συνδετικού κρίκου του κόσμου της αριστεράς που πληγώθηκε από το τρίτο μνημόνιο και που βρέθηκε στη γωνία των πολιτικών εξελίξεων, πετυχαίνοντας έτσι την ενεργοποίηση των κατοίκων σχετικά με ζωτικά ζητήματα περιβάλλοντος, κοινωνικής αλληλεγγύης, ποιότητας ζωής, δημόσιου χώρου, παραμένοντας μέσα στις τόσες δυσκολίες ένα μικρό κύτταρο δημοκρατίας και κοινωνικής πάλης, η δική μας δημοτική παράταξη δυστυχώς :

1) Βρέθηκε μακριά από τον οποιονδήποτε κοινωνικό και πολιτικό αγώνα, παραμένοντας μια παράταξη – σφραγίδα , χρήσιμη για την έκδοση γραφειοκρατικών «ανακοινώσεων στήριξης» και «καλεσμάτων κινητοποιήσεων», χωρίς να μπορεί να ενεργοποιήσει έστω και με αυτόν τον τρόπο ακόμα και τους πιο πιστούς της συνοδοιπόρους .

Μοναδική εξαίρεση : ο ακτιβισμός με το κόκκινο μουτζούρωμα της πλακέτας στην κεντρική γέφυρα από θαραλλέους συντρόφους που έδωσε ένα καλό μάθημα στους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης της πόλης και τους ανάγκασε να υπαναχωρήσουν από τις ιστορικά βέβηλες επιδιώξεις τους.

2) Οι μάχες που δόθηκαν μέσα στο δημοτικό συμβούλιο ενάντια σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δημοτικής αρχής , στα «αγανακτισμένα» φασιστοειδή, στα «χουλιγκάνια» - υπαλλήλους της τοπικής λαμογιάς, στους παπάδες με τις λιτανείες τους, δόθηκαν αποκομμένα από το σύνολο των μελών της παράταξης και κυρίως δόθηκαν σε ατομικό επίπεδο.

Αλλά και όταν δόθηκαν με αυτόν τον ίσως αναποτελεσματικό αυτό τρόπο , οι μάχες αυτές δόθηκαν με αξιοπρέπεια και δυναμισμό, που δυστυχώς δεν συγκίνησε παρά ελάχιστο αριθμό συντρόφων, χωρίς όμως και να κινητοποιήσει μια συντονισμένη δράση ρηγμάτωσης των αντιλαϊκών, αναχρονιστικών και παλαιολιθικών συνειδήσεων που ενυπάρχουν στην τοπική μας κοινωνία .

3) Η συλλογική λειτουργία το προηγούμενο διάστημα υπήρξε τελματώδης, αφού δεν συνεδρίασε ποτέ το υποτιθέμενο συντονιστικό, (προφανώς δεν υπήρξε για να λειτουργήσει) . Η δημοτική ομάδα «συνεννοούνταν με τα μάτια» στις συνεδριάσεις για τις επικείμενες ψηφοφορίες , ενώ κείμενα και επεξεργασίες υπήρξαν εκ μέρους μου και μόνο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλο αυτό το διάστημα γράφηκαν μόνο τρία κείμενα για λογαριασμό του Φ.Κ. και ανέβηκαν στο ιστοχώρο της παράταξης , προερχόμενα από άλλους συντρόφους : ένα του Δημήτρη Κάβουρα για την εκμετάλλευση δημόσιου χώρου στα Μεγ. Καλύβια από την εκκλησία, ένα της Εύης Παπαθανασίου για το πάρκο του Αη-Γιώργη και ένα από το Γιώργο Μπουκοβάλα για τις κοινωνικές δομές του Δήμου .

Είναι δε επίσης πρωτοφανές ότι κανένα μέλος της παράταξης αυτό το τελευταίο χρόνο δεν ζήτησε τη σύγκλιση κανενός οργάνου για να συζητηθεί το οιοδήποτε θέμα της τοπικής ή αυτοδιοικητικής επικαιρότητας.

Το γεγονός αυτό αποθάρρυνε και μένα από το να επιχειρήσω να το συγκαλέσω, γνωρίζοντας εκ των προτέρων (από παλαιότερες και «καλύτερες» εποχές), ότι η εικόνα θα αποκαρδίωνε ακόμα περισσότερο τους παρευρισκόμενους, ακόμα περισσότερο και από το γεγονός της μη σύγκλισης του. Υπήρξαν άλλωστε πολλά τα σχετικά παραδείγματα του παρελθόντος.

Μπροστά σε αυτή την απαράδεκτη για τη λειτουργία της συλλογικότητάς μας κατάσταση, η μόνη λύση είναι η «φυγή προς τα εμπρός» .

Είναι η επανίδρυση του «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» με κινηματικούς αλλά και πολιτικούς / αυτοδιοικητικούς όρους, ώστε να ξαναδώσουμε στο δημοτικό μας σχήμα ώθηση για νέους κοινωνικούς και αυτοδιοικητικούς αγώνες.

Η επανίδρυση θα πρέπει να προχωρήσει με βάση (αλλά όχι μόνο) :

Το μητρώο μελών που θα διαθέτει ενεργά και μόνο μέλη με συγκεκριμένα καθήκοντα, μέλη που θα έχουν αποφασιστική συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων και των εισηγήσεων μας στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου,

Την έκδοση της κάρτας μέλους,

Την ανανέωση της δημοτικής μας ομάδας, με βάση τις αρχές της εναλλαγής που έχουμε συνομολογήσει και εφαρμόσει στο παρελθόν,

Τον εμπλουτισμό των επεξεργασιών μας και την επέκταση των δράσεων μας με συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο και με τη γείωση των σκέψεών μας μέσα στην κοινωνία ,

Την επιλογή ολιγομελούς συντονιστικής επιτροπής που εκτός των δύο δημοτικών μας συμβούλων και της συμβούλου της δημοτικής κοινότητας Τρικάλων , θα αποτελείται από άλλους οκτώ συντρόφους / συντρόφισσες που ο καθένας/καθεμία θα είναι αρμόδιος για την παρακολούθηση του τομέα κάθε αντιδημαρχίας ξεχωριστά :

1. παιδεία/πολιτισμός, 2. περιβάλλον/ποιότητα ζωής, 3. καθαριότητα/καθημερινότητα, 4. τεχνικών υπηρεσιών/ πολεοδομία, 5. οικονομικών, 6. κοινωνική πολιτική / αλληλεγγύη,  7. ανατολικής περιφέρειας Δήμου και 8. δυτικής περιφέρειας Δήμου.

Έτσι συγκροτείται ένα 11μελές ευέλικτο αλλά και αντιπροσωπευτικό όργανο που θα ενδυναμώσει τη συλλογική μας λειτουργία και θα αναδείξει τη συλλογική μας δράση.

Αλλά κυρίως η «επανίδρυση» του Φ.Κ. θα προέλθει από την τόνωση της διαθεσιμότητας όλων μας και του καθενός και της καθεμιάς ξεχωριστά για συμμετοχή και δράση, για αγώνα, για σύγκρουση και ρήξη με όσα από το 2010 έχουμε καταδείξει και παλεύουμε να ανατρέψουμε στην μίζερη τοπική αυτοδιοικητική πραγματικότητα .

Προς αυτή τη κατεύθυνση και προκειμένου να λάβουμε τις κρίσιμες για το μέλλον της δημοτικής μας παράταξης αποφάσεις, προχωρώ ως επικεφαλής του «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ», στη σύγκληση της τακτικής ετήσιας συνέλευσης μας , την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017 σε αίθουσα που θα μας διατεθεί στο χώρο του «Μουσείου Τσιτσάνη».

Συντρόφισσες και σύντροφοι , Φίλες και φίλοι

Η προσωπική μου άποψη είναι κατασταλαγμένη πλέον :

Το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ή θα επανιδρυθεί ή θα αυτοδιαλυθεί.

Ας επιλέξουμε δημοκρατικά και με πλήρη ευθύνη, το τι θα πράξουμε .

Καλή χρονιά σε όλους .

Τρίκαλα 29 Δεκεμβρίου 2016

Δημήτρης Παπαθανασίου