Ο Δήμος οφείλει να διατηρήσει το διακριτό του ρόλο απέναντι σε όλους τους φορείς της δημόσιας ζωής

Από την φαραωνικού τύπου τελετή εγκατάστασης του νέου μητροπολίτη, κατά την οποία είδαμε αγάλματα ηρώων της αντίστασης να «αποκρύπτονται» από τη δημόσια θέα και διαπιστώσαμε ότι εν μία νυκτί απομακρύνθηκαν «καινοτόμα» τεχνολογικά επιτεύγματα από το χώρο της κεντρικής πλατείας, συχνά-πυκνά το κέντρο της πόλης και οι δρόμοι της αντιμετωπίζονται ως μια προέκταση των λατρευτικών χώρων της εκκλησίας, με την οργάνωση λιτανειών, τελετουργιών, δεήσεων υπέρ εικόνων και άλλων θρησκευτικών συμβόλων .

Δεν είναι τυχαίο πιστεύουμε ότι την ίδια χρονική στιγμή ο Δήμαρχος αναπέμπει στις Καλένδες την οργάνωση δημοτικού αποτεφρωτηρίου νεκρών, υιοθετώντας τη στάση ουσιαστικά της εκκλησίας σχετικά με το πολύ σοβαρό αυτό κοινωνικό ζήτημα, απαντώντας σε δικό μας αίτημα, ότι η πραγματοποίησή του δεν αποτελεί πλέον δέσμευση της παράταξής του, όπως προεκλογικά υπόσχονταν με στόχο την «επανεκκίνηση» του Δήμου, αλλά μόνο προσωπική του θέση, την οποία προφανώς θα θάψει βαθιά στη γη των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων του.
Επίσης δεν είναι θεωρούμε τυχαίο ότι η δημοτική αρχή απαιτεί να καταβάλλεται ως (ανταποδοτικό ποιας υπηρεσίας άραγε;) δημοτικό τέλος ποσού 100 ευρώ για κάθε πολιτικό γάμο, ώστε ο Δήμος να αναχαιτίσει τη στροφή των νέων ιδίως ζευγαριών στην τέλεση πολιτικών γάμων, γεγονός που δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι η εκκλησία .
Η ευχή του Δημάρχου μεταξύ σοβαρού και αστείου για ισόβια παραμονή του στη δημοτική εξουσία, αντίστοιχη με αυτή του μητροπολίτη, προφανώς και δεν του δίνει το δικαίωμα να ταυτίσει το Δήμο και τις πολιτικές του, με τις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς της τοπικής ηγεσίας της εκκλησίας.
Ο Δήμος οφείλει να διατηρήσει το διακριτό του ρόλο απέναντι σε όλους τους φορείς της δημόσιας ζωής και σε αυτό το πλαίσιο θα ήταν ευχής έργο να συνεργασθεί με την εκκλησία για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια και τη δυστυχία που υπάρχει γύρω μας , ουσιαστικά και όχι μόνο επικοινωνιακά.
Πάγια θέση μας είναι ότι η κατοχυρωμένη συνταγματικά ανεξιθρησκία επιβάλλει να τηρούνται όλες οι θρησκευτικές εκδηλώσεις στους δεκάδες στην πόλη μας λατρευτικούς χώρους και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και χάριν εθίμου να τελούνται σε δημόσιους χώρους (όπως η περιφορά των επιταφίων).
Αυτό όμως πρέπει να συμβεί για όλους τους λατρευτικούς χώρους και για όλες τις υφιστάμενες στον τόπο μας θρησκείες και για αυτό θα πρέπει να τεθούν πλέον οι προϋποθέσεις για να λειτουργήσει ως λατρευτικός χώρος, ο χώρος του Τεμένους Οσμάν Σαχ, ώστε εκτός από την υπεράσπιση του δικαιώματος της ανεξιθρησκίας και του αισθήματος ελευθερίας που θα αναδειχθεί στην πόλη μας, να συγκροτηθεί ένα τεράστιο κύμα θρησκευτικού τουρισμού, με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα, πολύ ογκωδέστερο από αυτό του «Μύλου», προς όφελος της τοπικής οικονομίας .
Οι επαναλαμβανόμενες λιτανεύσεις εικόνων ή διαφόρων «προσκυνημάτων» αποτελούν κατά την άποψή μας περισσότερο ευκαιρία προβολής παρά ουσιαστική άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων, ενώ διεξάγονται στην πλειοψηφία τους χωρίς την προβλεπόμενη αδειοδότηση εκ μέρους των θεσμοθετημένων οργάνων του Δήμου μας, αποδεικνύοντας δυστυχώς ότι αυτό που επιβάλλεται από το νόμο να σέβεται κάθε πολίτης, πρώτα από όλους δεν το σέβονται οι φορείς της δημόσιας ζωής .
Ας μην ξεχνάμε ότι στη ροή της ιστορίας, κανένας δεν υπήρξε μεγαλύτερος πολέμιος της υπερβολής και της υποκρισίας, από τον ίδιο τον Ιησού .
Από τη ζωή Του πρέπει να διδασκόμαστε όλοι μας . Μηδενός εξαιρουμένου.