Ολομέτωπη επίθεση του «Φυσάει Κόντρα» στη δημοτική αρχή Τρικάλων για τις δεσμεύσεις λογαριασμών δημοτών.

Η οικονομική πολιτική ενός Δήμου δεν μπορεί να βασίζεται στην κοινωνική αναλγησία.

Στις αρχές του 2015 η δημοτική αρχή αποφάσισε να διαγράψει λόγω πενταετούς παραγραφής και να μην αποπληρώσει απαιτήσεις τρίτων (επιχειρήσεων και πολιτών) ύψους άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, παρ` όλο που ως ένας οργανισμός που ασκεί κοινωνική πολιτική θα έπρεπε να εξαντλήσει τις δυνατότητές του, ώστε να φανεί συνεπής απέναντι στην τοπική κυρίως αγορά και στους μικροεπαγγελματίες που στηρίζουν το Δήμο , παρέχοντας του πίστωση.
Στις παραμονές των γιορτών και λίγο πριν το τέλος του χρόνου, επέβαλε κατάσχεση σε αναρίθμητους τραπεζικούς λογαριασμούς 4.218 συμπολιτών μας, για οφειλές, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων (πάνω από 70%), σύμφωνα με δήλωση της ιδίας της αρμόδιας αντιδημάρχου, αφορούν μικροοφειλές για χρηματικά ποσά κάτω των 1.000 ευρώ, κάνοντας χρήση νομοθετήματος του 2013, που η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει ανατρέψει, εξυπηρετώντας τις νεομνημονιακές της «υποχρεώσεις ».
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία ανήκει στη διακριτική ευχέρεια των Δήμων να προχωρούν σε τόσο κοινωνικά ανάλγητα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης, χωρίς να υποχρεώνονται να προβαίνουν σε αντίστοιχες μεθοδεύσεις και ενέργειες, όσο και αν επικαλείται δήθεν η δημοτική αρχή τη «δαμόκλειο σπάθη» της δικαιοσύνης, αν επέλεγε άλλες μορφές δικαστικής διεκδίκησης και είσπραξης των οφειλών αυτών. Απόδειξη για αυτό είναι ότι πολλοί λίγοι Δήμοι ακολούθησαν ανάλογη πρακτική, όπως και το γεγονός ότι δεν την είχε εφαρμόσει μέχρι σήμερα και ο δικός μας Δήμος, χωρίς να υπάρξει καμία ποινική δίωξη .
Η άσκηση αυτής της πολιτικής αποτελεί αποκλειστικό «προνόμιο» και μεθόδευση της σημερινής δημοτικής αρχής, προκειμένου δήθεν να ισοσκελίσει τα τεράστια ελλείμματα του Δήμου που δημιούργησαν εκείνες οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις που ήλεγχαν τους «καποδιστριακούς» δήμους που συγκρότησαν το σημερινό Δήμο Τρικκαίων και που στήριξαν πολιτικά και εκλογικά το σημερινό Δήμαρχο και την παράταξή του, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από τέτοιου είδους ανάλγητες εισπρακτικές πολιτικές που δεν κατανοούν το επίπεδο της φτωχοποίησης της κοινωνίας μας, μετά από 6 συναπτά χρόνια μνημονιακών πολιτικών και νεοφιλελεύθερης λιτότητας και 8 χρόνια οικονομικής ύφεσης και συνεχών μειώσεων του εισοδήματος των εργαζόμενων.
Δεν είναι πολιτικά ηθικό ο Δήμος, ενώ διαγράφει τις δικές του οικονομικές υποχρεώσεις επικαλούμενος το «γράμμα του νόμου», την ίδια στιγμή να κατάσχει χρηματικά ποσά από τραπεζικούς λογαριασμούς συντάξεων και μισθοδοσίας, που είναι απαραίτητα για τη διαβίωση ολόκληρων οικογενειών.
Δεν μπορεί η οικονομική ρευστότητα του Δήμου, ενός Δήμου που συνεχίζει τις σπατάλες και που θεσπίζει «ειδικά καθεστώτα» σε μεγαλοοφειλέτες , να βασιστεί σε πρακτικές κοινωνικής αναλγησίας και ισοπέδωσης κάθε ίχνους ανθρωπιάς και συμπαράστασης σε μια κοινωνία που καλείται να βιώσει καθημερινά και να αντέξει σε όλο και πιο δυσβάσταχτες οικονομικές καταστάσεις .