Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Ρε ‘σεις, έχουμε κι εμείς ένα όραμα…

Ο ένας ισχυρίζεται ότι έσωσε το δήμο κι έχει όραμα να τον οδηγήσει στην ανάπτυξη. Λάβρος κατά του λαϊκισμού και του παλαιοκομματισμού, υπόσχεται ανάπτυξη με «όραμα» τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους του προσφάτως ψηφισθέντος πολυνομοσχεδίου και χρονικό ορίζοντα τα πεντάμηνα των συμβασιούχων. Ξαμόλησε τον μηχανισμό να βάψει τα παγκάκια, να καλλωπίσει πεζοδρόμια, να κλείσει λακκούβες, να βρει λάμπες, αναπολώντας τις παλιές καλές εποχές του εκσυγχρονισμού του Σημίτη, που οι λάμπες περίσσευαν, όπως και οι υποσχέσεις. Όχι, δεν είναι παλαιοκομματική τακτική αυτή. Όχι, δεν έχει καμία σχέση με την διαιώνιση του πελατειακού αίσχους και φυσικά δεν είναι λαϊκισμός. Είναι ανάπτυξη, νέο ήθος κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, ας πρόσεχε.
Ο άλλος έχει όραμα την επανεκκίνηση. Προφανώς επικαλείται τη στασιμότητα της θητείας του απερχόμενου. Δεν έχει άδικο περί της στασιμότητας, αλλά αν η επανεκκίνηση έχει κάτι από το άρωμα της συμμετοχής του στη διαχείριση του Δήμου τα προηγούμενα χρόνια, τότε άστο καλύτερα. Το ‘χουμε ξαναδεί το… «όραμα». Αν και επικαλείται το «νέο» και «άφθαρτο», το «όραμά» του είναι της ίδια κοπής. Πολλά λόγια, φτιασιδωμένα κατάλληλα προς βρώσιν… από τους «ιθαγενείς», που διψούν για «ανεξάρτητους και ακομμάτιστους» πρωταγωνιστές. 
Η απόλυτη προσπάθεια από-ιδεολογικοποίησης των ιδεών.

Οι υπόλοιποι υποψήφιοι «οραματιστές» έχουν, αλλά δεν μας το έχουν πει ακόμη. Τι έχουν; Μα όραμα φυσικά, που μάλλον το κρατάνε ως έκπληξη για όλους όσοι… «αγαπούν την πόλη». Κάτι σαν τους «atenistas» ένα πράγμα -άντε ρε παιδιά όλοι μαζί να κάνουμε μια προσπάθεια να ξεκολλήσουμε τις τσίχλες από τα παγκάκια- ή κάτι σαν το «Ποτάμι» του Σταύρου, που λέει πολλά, χωρίς να λέει τίποτα.
Όλοι παίρνουν όρκους πίστης στα «πρωτόλεια» προγράμματά τους. Χρήσιμα είναι κι αυτά, για να τα διαβάζουμε, να τα θυμόμαστε. Για να θυμόμαστε ή μάλλον να θυμούνται τι λέγανε και τι κάνανε.
Σε μια χώρα που:
  • αναδείχθηκε η πιο φτωχή στην Ευρώπη και το 27% του πληθυσμού διαβιεί στα όρια της φτώχειας
  • το γάλα δέκα ημερών, θεωρείται πιο καλό από αυτό των δύο –για να πέσουν οι τιμές λέει- και έτσι θα εισάγεται γάλα από οπουδήποτε, με αποτέλεσμα να οδηγούνται οι ντόπιοι παραγωγοί στον αφανισμό, όπως και οι υπόλοιποι μικρομεσαίοι επαγγελματίες
  • οι μισθοί –ας είναι καλά το πολυνομοσχέδιο- θα φτάσουν στα πεντακόσια ευρώ
  • για τους νέους το μόνο όνειρο είναι να φύγουν όσο πιο μακριά γίνεται
  • οι συντάξεις θα φτάσουν στα τριακόσια εξήντα ευρώ
  • οι απολύσεις απελευθερώνονται
  • η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε αρνητική πρόβλεψη
  • η Παιδεία και η Υγεία έχουν διαλυθεί
Τι άλλο μας μένει παρά να μιλήσουμε για οράματα και προγράμματα!

Στο «Φυσάει Κόντρα για την Ανατροπή» έχουμε και όραμα και πρόγραμμα.
Δεν ισχυρίζομαι ότι η συζήτηση που περιστρέφεται γύρω από κάποιο πρόγραμμα ή όραμα, είναι περιττή. Το αντίθετο, ισχυρίζομαι ότι είναι εντελώς απαραίτητη. Αλλά ας μιλήσουμε επιτέλους για την ουσία, για τα πραγματικά προβλήματα και τις πιθανές λύσεις τους.
Το πρόγραμμά του «Φυσάει Κόντρα για την ανατροπή» θα διατυπώνει με σαφήνεια ρεαλιστικές προτάσεις ανατροπής, θα προβάλλει στην τοπική κοινωνία απτά αντιπαραδείγματα, και θα εμπεδώνει στις συνειδήσεις το ήθος και το ύφος της Αριστεράς. Θα θεμελιώνεται σε τρεις βασικούς πυλώνες:
  • Παραγωγική Ανασυγκρότηση του τόπου
  • Καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων
  • Προστασία του Περιβάλλοντος.
Πριν απ’ όλα όμως θα διατυπώνει με σαφήνεια τη ρητή δέσμευσή μας να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε στην πράξη, με πρωταγωνιστές τους πολίτες, τις πολιτικές που απορρέουν από τα μνημόνια. Η Αυτοδιοίκηση θέλουμε και πρέπει να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο πυλώνα αντίστασης και αλληλεγγύης, δημοκρατίας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των αδύναμων λαϊκών τάξεων.
«Μα οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί το πεδίο που μπορεί να βρει έδαφος η συζήτηση με βάση την αντίθεση μνημόνιο – αντιμνημόνιο. δεν έχουν πολιτική σημασία. Σημασία έχουν τα πρόσωπα που πρέπει να είναι ευρείας αποδοχής, να είναι οι καλύτεροι που έχουν όρεξη να προσφέρουν στην πόλη». Αυτό ισχυρίζονται, περίπου, οι πολιτικοί μας αντίπαλοι για προφανείς λόγους. Απαντάμε ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι πολιτικές γιατί εκεί βρίσκουν έδαφος εφαρμογής όλα τα μέτρα των μνημονίων αλλά και η φιλοσοφία του νεοφιλελευθερισμού. Παράδειγμα; Η αποκομιδή των απορριμμάτων. Αγνοούν άραγε οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ότι γύρω από αυτό το θέμα έχουν στηθεί εδώ και καιρό μπίζνες δισεκατομμυρίων; Αγνοούν ότι οι υπηρεσίες καθαριότητας όπως και άλλα δημόσια αγαθά (π.χ. νερό) οδεύουν ολοταχώς προς ιδιωτικοποίηση; Φυσικά δεν το αγνοούν, απλώς το υπηρετούν.
Στο «Φυσάει Κόντρα για την Ανατροπή» δεν είμαστε λαϊκιστές, δεν περιοριζόμαστε σε ένα γενικό καταγγελτικό λόγο, κυρίως δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε από τους αντιπάλους μας, όπως μας προσάπτουν ορισμένοι. Έχουμε πρόγραμμα που απαντάει στα μείζονα κοινωνικά προβλήματα από αριστερή σκοπιά και όραμα μας τη δημιουργία ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου που θα προτάσσει τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την αίσθηση του καθήκοντος έναντι της γενικευμένης ιδιοτέλειας και των προσωπικών στρατηγικών.


Δημήτρης Σαριγγαλάς
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος «Φυσάει Κόντρα για την Ανατροπή»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου